تقریباً یک ماه از اعترافات آقای زوکربرگ مدیر عامل فیسبوک میگذرد. در این اعترافات دو سری مساله مطرح شده و هنوز هم بی پاسخ هستند؛
مسأله اول چگونگی پاسخ دادن توسط قانونگذاران کشورهای فراصنعتی به حیطه مدام در حال گسترش یافتن فضای مجازی است زوکربرگ در اعتراف نامهاش نتیجهگیری میکرد که ” باور دارد دولتها و نهادهای ناظر نقش فعالتری در زیر نظر داشتن و بررسی نوع فعالیتهای شرکتهای بزرگ کنشگر در فضای مجازی باید داشته باشند نقشی که اساساً از طریق قواعد و قوانین دقیقتر برای دنیای اینترنت وی پیشنهاد میکرد میتواند جامع عمل بپوشد” جالب اینجاست هم دولتمردان و هم قانونگذاران چه در ایالات متحده و چه در کشورهای فراصنعتی واکنششان به صحبتهای ایشان با ناباوری و بیاعتمادی همراه بوده است در بهترین حالت صحبتهای رییس فیسبوک را به مثابه اقدامی برای فریب افکار عمومی تعبیر کردهاند.
آقای زوکربرگ سه عنصر را ضروری معرفی میکرد:
یک) حفظ آزادی شهروندان برای بیان خود
دو) آزادیهای کارآفرینان برای حیطههای جدید فعالیت اقتصادی
سه) حفاظت از جامعه در مقابل خطرات موجود در اینترنت