من وجودى انسان،به طور مداوم در حال تعريف شدن و باز تعريف شدن است. گفتمان هر انسانى راجع به من خود، بخشى از يك استراتژى اجتماعى است.
شرايط حال و احوال درونى ما تابع يك تعريف سيال است، يعنى در حال تغيير و جابه جايى است كه اين سياليت بر پايه ابزار هايى كه داريم يك ناامنى مي سازد و در نتيجه ى اين ناامنى در انسان حرص به وجود مى آيد.
به طور كلى در يك عنصر فرهنگى سيال، انسان تمايل دارد جايى باشد كه راحت است.
ارزش عميق انسان چيست؟ ارزش عميق هر كدام از ما بر روى كدام يك از مسائل زندگى مان استوار است؟ ارزش عميق انسان آن ارزشى است كه هيچ عذر و بهانه و تاخيرى بر آن وارد نيست، به معنى آنكه حتى با سخت ترين شرايط و مشكل ترين پيش آمدها، ناخوداگاهمان آن ارزش و رويكرد را به موقع به اجرا مى گذارد. مثال انسان وقت شناس كه هيچ بهانه اى همانند ترافيك و … در وقت شناسى آن فرد خللى وارد نمى آورد.