روزنامه جهان صنعت, نوشته‌های کوتاه
رهبران بزرگ ساختارهایی بزرگ می‌آفرینند
تیر
استیو جابز بنیانگذار اَپل رفت. حالا ” جانی آو” رئیس طراحی شرکت اپل شد و حالا او این شرکت را به قصد ایجاد شرکت مستقل خودش ترک کرد.
خبر شوک‌آوری برای اپل بود و به همین دلیل ۵ / ۱ درصد از ارزش سهام یک تیریلیون دلاری‌اش افت کرد. این افت حدوداً ۹ میلیارد دلار بود ولی شرکتی که یک تیریلیون ارزش دارد هنوز سرپاست.
دلیل این سر پا بودن بسیار جالب است، این شرکت بزرگ در درون خود نهالستان‌هایی آفریده است که مدیر پرور است و این مدیران در هر زمینه‌ای، هر اتفاقی که بیفتد،
امکان جانشین‌یابی دارند و این جانشین‌یابی مکانیزمی است که آنان که می‌مانند، می‌دانند شرکت‌شان رشد خواهد کرد و آنان که خود را نابغه می‌دانند، می‌روند و می‌بینند که چقدر می‌توانند رشد کنند.
به هر جهت امروز در دنیای سرمایه‌داریِ آمریکا دو گرایش متضاد کار در شرکت‌های بزرگ وجود دارد:
اول اینکه افرادی به درون این شرکت‌ها می‌آیند به منظور کارآموزی، جهت یادگیری و تجربه کردن مدیریت و دوم پس از کسب تجربه و با هدف رشد شخصی و برای سامان دادن شرکتی دیگر و یا به دست آوردن ثروتی بیشتر این شرکت‌های بزرگ را ترک می‌کنند.
در درون شرکت اپل این اتفاق شکل گرفته است، به این معنی که بین مدیر عامل فعلی که بعد از جابز سرکار آمد و هیات طراحی صنعتی اپل که باعث می‌شود اپل بعد از این سال‌ها روی پای خود بایستد و چنین شرکت بانفوذی باشد،اتصالات جدیدی شکل گرفته است، گرایشات مهم جدیدی بوجود آورده است و واقعاً به شکل نهالستانی در حال رشد هستند و در نقطه نظر بین صاحبنظران اقتصاد دنیای آی تی مطرح است.
اول اینکه این نهالستان طوری سامان داده شده است که در نهالستان اپل، نهالهای جدید خیلی سریع رشد می‌کنند و خلاءی به جا نخواهد ماند.
دوم اینکه این نظر که آنان که می‌روند، می‌توانند خودشان شرکت‌هایی همچون اپل شکل دهند و رقیب اپل شوند به نظر می‌رسد که در درون اپل بحث بر سر این مبنا نیست بلکه بحث بر سر چگونگی سامان دادن نهالستان است. واقعیت این است که در دنیای سرمایه‌داری معاصر، ارزش یک مدیر در دو بُعد بررسی می‌شود: یکی نقش خود وی به مثابه مدیر و دوم تعداد مدیرانی که پرورش می‌دهد. شرکت‌هایی که مدیران‌شان، مدیر پروران با کیفیتی هستند دارای امنیت پایدار و رشد منسجمی خواهند بود.
خیلی ممنون از لطف شما