رکویم برای گلوبالیزیشن

سال ۱۹۷۸ بود بیل کلینتون به مثابه رئیس جمهور حزب دموکرات در ایالات متحده با بینشی برای اقتصاد آمریکا تاکید زیادی بر” آی تی” داشت، مفهوم جهانی شدن و جهانی کردن را به مثابه مفهوم اساسی کنش ایالات متحده در جهان تصویب کرد این اعلام موضع اندکی بعد از چاپ کتاب “ووگِل” با عنوان “ژاپن به مثابه قدرت اول جهانی” اعلام می‌شد، کتابی که یک تحول پارادیک ماتیک در جایگاه قدرت در نظام جهانی را ارائه داد، به این معنی که قدرت یک کشور را به جای ارزیابی از توانایی‌های نظامی‌اش در موارد غیر نظامی تعریف کرد.

درست در شرایطی که ایلات متحده نیاز به این تحول در حیطه غیر نظامی داشت بیل کلینتون شیپور جهانی شدن را نواختن آغاز کرد و با ندای آن کوشید بازارهای بسته‌ی جهان را بیش از پیش به سوی ایلات متحده بگشاید،

 چهل و یکسال از آن تاریخ گذشته است افول سلطه‌ی ایالات متحده در جهان در این مدت ادامه داشته و دارد و حال رئیس جمهور ترامپ شیپور را برعکس در دست گرفته و مرگ و دفن جهانی شدن را اعلام می‌کند و در سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل مروج اصلی ناسیونالیزم و ملی‌گرایی در دنیا شده و نقشی جدید بر پرچم ایالات متحده ترسیم می‌کند برای مقابله با افول بیشترش که هیچ چاره‌ای جز تقویت تولید ملی در داخل سرزمین ایالات متحده نمی‌بیند و به نظر نمی‌آید که این نسخه‌ی قدیمی اقتصاد و درب‌های بسته، مانع افول شدیدتر و بیشتر نفوذ ایالات متحده در دنیا گردد شاید باید کینز و آلبرایت متن مشترکی را در پاسخ به بیانیه‌ی اخیر آقای ترامپ بدهند.