صداقت و شروط آن

صداقت به چه معناست؟
چه عناصری برای صادق بودن لازم است و چرا اگر صداقت یک ارزش است، این ارزش کوشش فردی را که می‌خواهد این ارزش را در خود بسازد می‌طلبد؟
در سیستم آموزشی ایران باستان، علاوه بر معلم، یک مؤدب داشتیم و متاسفانه در سیستم آموزشی امروز، مؤدب نداریم.
مؤدب، وظیفه‌ی ادب آموزی فرزندان نخبگان را بر عهده داشت. مؤدب جهت انجام این امر ابزاری در اختیار داشت که عمدتـا پندنامه‌ها و اندرزنامه‌های ایران باستان بود. مؤدب بستر، زمینه و در نتیجه توانایی لازم را ایجاد می‌کند تا فرد با اعتماد به نفس، باور به خویشتن، شهامت و جسارت آنچه را که برای او با معناست در خود بسازد.
اگر از افراد بپرسیم بهترین کیفیت، خصلت و توانایی که در شما هست کدام است؟ اکثرا با جوابی واحد روبه‌رو می‌شویم! مهربانی.
مهربانی توسط خود فرد ساخته نشده است، بلکه توسط پدر، مادر و محیط اطراف فرد ساخته شده است. اما افرادی خواهند گفت صداقت.
این کیفیت دو پیش شرط دارد:
اولین پیش شرط صداقت شهامت است، باید شهامت داشت تا صداقت داشته باشیم، این شهامت قابل پرورش در خویشتن است و دومین شرط صداقت، جسارت است.
صادق بودن در رابطه قوایی که فرد در آن حاکم است، هنر نیست.
صادق بودن به خاطر شهامت و جسارتی که میطلبد پس هزینه می‌خواهد، اگر می‌خواهیم صداقت داشته باشیم باید هزینه آن را بپردازیم.
صداقتی که شهامت و جسارت در آن وجود نداشته باشد، باید در میزان آن شک کرد، چرا که فرد آمادگی پرداخت هزینه‌ی جسارت و شهامت را در پیش بردن آنچه که به آن باور دارد صادق است، ندارد.
در اینجا منظور از هزینه، هزینه‌ی مالی نیست، هرچند که ممکن است این هزینه مالی هم باشد. منظور از هزینه، بهاى شهامت و جسارت در خویشتن را پرداختن است.
در این پادکست پروفسور مجتبی صدریا به طور مفصل به صداقت و شرط‌های آن می‌پردازد که از شما عزیزان به گوش دادن این پادکست در ابتدای همین صفحه دعوت می‌کنیم.